Βιοκλιματικός Σχεδιασμός Κτιρίων

Κατασκευές Προηγμένης Τεχνολογίας

H συνεχής εξέλιξη και ανάπτυξη της τεχνολογίας άρα και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του ανθρώπου, έχει προκαλέσει αύξηση της ενεργειακής κατανάλωσης.

Αυτό φέρνει ως αποτέλεσμα πλέον ο άνθρωπος να έχει την ανάγκη να βρει τρόπους εξοικονόμησης ενέργειας για την εξασφάλιση τη δική του αλλά και του πλανήτη. Η αντίληψη αυτή της εξοικονόμησης της ενέργειας έχει περάσει από πολλούς τομείς της καθημερινότητας μας, και εξίσου σημαντικός είναι αυτός του σχεδιασμού των κτιρίων.

Η αειφόρος ανάπτυξη και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, έχουν ευεργετικές επιπτώσεις στον άνθρωπο. Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός είναι ο μόνος τρόπος να αναβαθμιστούν οι συνθήκες της ζωής μας σε συνδυασμό με την ανέγερση κτιρίων όπου θα σπαταλάται όσο το δυνατόν λιγότερη ενέργεια.

Τα κτίρια με τη σειρά τους επηρεάζουν το περιβάλλον σε όλα τα στάδια τους, με την κατασκευή τους, τη λειτουργία τους καθώς και με την κατεδάφιση τους. Η σχέση μεταξύ περιβάλλοντος και κτιρίων είναι αμφίδρομη καθώς το ένα επηρεάζει το άλλο με αποτέλεσμα να πρέπει να υπάρχει μια συσχέτιση στο σχεδιασμό των κτιρίων σε σχέση με το περιβάλλον.

Στα επιβλαβή χαρακτηριστικά προστίθενται και οι εκπομπές ρυπογόνων αερίων μέσω της ακατάπαυστης χρήσης συμβατικών πηγών ενέργειας όπως είναι ο άνθρακας.
Παράλληλα στην περιβαλλοντική καταστροφή συμβάλλουν και η μεγάλη χρήση και κατανάλωση ενέργειας που χρησιμοποιούν τα κτίρια για την θέρμανση – ψύξη τους.

Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός αναπτύχθηκε στις αρχές του 1980 ως μέρος του αστικού σχεδιασμού και νοείται ο σχεδιασμός κτιρίων ο οποίος επιδιώκει την εξασφάλιση συνθηκών θερμικής και οπτικής άνεσης με την όσο το δυνατόν λιγότερη κατανάλωση ενέργειας . Για το σκοπό αυτό αξιοποιεί την ηλιακή ενέργεια και άλλες ανανεώσιμες πηγές καθώς και τις ιδιότητες των υλικών δόμησης.

Με τον όρο αυτό αναφερόμαστε στον αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό σχεδιασμό κτιρίων και χώρων που στοχεύουν στην προσαρμογή τους στο τοπικό κλίμα με σκοπό την εξασφάλιση συνθηκών θερμικής και οπτικής άνεσης, αξιοποιώντας περιβαλλοντικές πηγές και προστατεύοντας ταυτόχρονα ευαίσθητες περιοχές.

Το μικρόκλιμα, το μεσόκλιμα και το μακρόκλιμα καθορίζουν το φωτισμό, τον αερισμό, το σχεδιασμό και την ενεργειακή συμπεριφορά των κτιρίων.
Συγκεκριμένα:

Το μακρόκλιμα είναι μορφοποιημένο από τις μέσες καιρικές συνθήκες που επικρατούν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Το μεσόκλιμα χαρακτηρίζεται από την επίδραση της τοπογραφίας της περιοχής, της βλάστησης και της φύσης της περιοχής.
Το μικρόκλιμα είναι δημιούργημα της ανθρώπινης επέμβασης, η οποία αλλάζει άμεσα το δομημένο περιβάλλον.

Βασικά στοιχεία του βιοκλιματικού σχεδιασμού αποτελούν τα παθητικά συστήματα που ενσωματώνονται στα κτίρια με στόχο την αξιοποίηση των περιβαλλοντικών πηγών για θέρμανση, ψύξη και φωτισμό των κτιρίων.

Τα παθητικά συστήματα λειτουργούν χωρίς μηχανολογικά εξαρτήματα ή πρόσθετη παροχή ενέργειας και με φυσικό τρόπο θερμαίνουν, αλλά και δροσίζουν τα κτίρια.

Χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

Παθητικά ηλιακά συστήματα θέρμανσης
Παθητικά συστήματα και τεχνικές φυσικού δροσισμού
Συστήματα και τεχνικές φυσικού φωτισμού
Πολύ σημαντική μέθοδος εξοικονόμησης ενέργειας σε ένα βιοκλιματικό κτίριο αποτελούν και τα ενεργητικά συστήματα, που χρησιμοποιούν μηχανικά μέσα για τη θέρμανση ή το δροσισμό κτιρίων, αξιοποιώντας την ηλιακή ενέργεια ή τις φυσικές δεξαμενές ψύξης.

Στη κατηγορία αυτή ανήκουν οι ηλιακοί συλλέκτες θέρμανσης ή παροχής ζεστού νερού χρήσης, τα φωτοβολταϊκά στοιχεία κλπ. Η εγκατάσταση όλων των παραπάνω συστημάτων αυξάνει ελαφρά το συνολικό κόστος κατασκευής του κτιρίου, το οποίο όμως αποσβένεται από την περιορισμένη χρήση μονάδων συμβατικής θέρμανσης και κλιματιστικών μονάδων.